Jest to tylko i wyłącznie moja opinia. Każdy ma prawo do własnego zdania.
Temat adopcji towarzyszy mi odkąd pamiętam, zawsze się tym interesowałam. Zostałam wychowana w przyjaźni do drugiego człowieka i nie ważne czy ma on inny kolor skóry, wyznaje inną religię, obchodzi inne zwyczaje. Ważne jest być tolerancyjnym na tę inność, chyba, że w grę wchodzi poważne wykroczenie prawne i jest nieetyczne z prawami drugiego człowieka.
Kiedyś przeczytałam artykuł o adopcji dziecka z Afryki. Od tamtej pory cały czas o tym myślę i podjęłam decyzję, że także chcę takiej adopcji dokonać, ale dopiero od niedawna sprecyzowałam kraj, do którego udam się po dziecko. Myślę, że dzięki takiej adopcji można dać szansę dziecku na życie w prawdziwej rodzinie. Czasami, kiedy nie ma ratunku dla dziecka w jego kraju pochodzenia, trzeba zrobić krok w przód i przełamać obawy.
Bloga założyłam z myślą o sobie i innych, myślących tak samo jak ja. Przeglądam różne fora, strony. Od dłuższego czasu widnieją na nich pytania o adopcję dziecka z innego kraju do Polski. Wbrew pozorom jest to możliwe i wykonalne, chociaż wymaga od przyszłych rodziców adopcyjnych wiele trudu i poświęceń. Nie chcę uchodzić za eksperta, bo jeszcze takiej adopcji nie dokonałam, ale jeśli tylko zacznę tą przygodę, podzielę się nią z osobami, które również chciałyby dać jakiemuś dziecku rodzinę. I nieważne czy ma ono skośne oczy czy czarną skórę. Każdy człowiek jest taki sam.
 |
| http://www.pureandlasting.com/ |
